Πέμπτη 3 Ιουλίου 2008

Η εγγύτης

Μποτιλιάρισμα. Τα αυτοκίνητα ακίνητα. Τα κινητά στ’ αυτί. Κόλαση. Στάθμευση όπου να ’ναι. Τηρείστε τους κανόνες μαλάκες! Σε κοιτούν σαν ούφο. Σου ζητούν τα ρέστα. Προσαρμόσου, μαλάκα! Ο διάλογος εξαντλείται πριν καν αρχίσει. Απομένει η βιαιοπραγία. Αλλά καθώς δεν πραγματοποιείται, εσωτερικεύεται και γίνεται αυτοκανιβαλισμός. Κανείς δεν αντέχει κανέναν ούτε τους εαυτούς μας. Κρύβω την κάρτα ελεύθερης εισόδου στο δακτύλιο. Εξάρχεια. Βοξ. Εκείνος κάθεται στο ίδιο πάντα τραπέζι κοντά στο τζάμι. Θέση στρατηγική. Από κει κατοπτεύει το δρόμο, την πλατεία, τους ανθρώπους. Ολύμπιος. Με συγχωρεί μεγαλοθύμως για την καθυστέρηση. Μιλάει για τα παιδιά που δεν έχουν πολιτικό στόχο. Που καίνε ασκόπως. Θα έπρεπε να «καίνε» τους εμπρηστές, τα σπίτια που χτίζονται στα καμένα. Ο ίδιος «εκπυρώνει» με το καυστικό του χιούμορ. Ο καθείς και τα όπλα του. Μιλάει για τις παρέες των καλλιτεχνών, των διανοούμενων, για τους προστάτες τους. Δηλώνει εξόριστος. Χωρίς περιουσία, χωρίς κόμμα και προστάτες, χωρίς άγκυρα. Λέει για τους προσωκρατικούς, για τον Όμηρο, τον Παρμενίδη, τον Αναξίμανδρο, για την καταστροφή της ελληνικής φόρμας, για τη «μητέρα του σκύλου» που διασκευάστηκε και παίζεται σε θέατρο της Πράγας, για την ελληνική σιωπή απέναντι στο έργο του. Η καταδίκη στην αφάνεια, όμως, σπάει συχνά από νέα παιδιά, όπως οι ερασιτέχνες του Ταύρου. Μου δίνει τρυφερά το τελευταίο του διήγημα, τον «Εναερίτη». «Να ποτίζεις τις γλάστρες, Βλαδίμηρε, τώρα που θα λείπω, μου είπε πεθαίνοντας η μητέρα μου». Έτσι, απλά, ειρηνικά ξορκίζεται ο θάνατος. Και παραδόξως ανατρεπτικά. Η τρομοκρατία του Χάρου μένει χωρίς αντικείμενο. «Να ποτίζεις τις γλάστρες, Βλαδίμηρε, τώρα που θα τους λείπω εγώ». Ένα έξυπνο αντάρτικο απέναντι στο Τίποτα. Ζητάει να κεράσει. Έχω λόγους, λέω. Κι εγώ, μου απαντά. Χθες γιόρταζα. Εύχομαι και δέχομαι. Τότε ήταν που μπήκε ο λεφτάς και αίφνης το κατά κεφαλήν μας εισόδημα εκτινάχθηκε στα ύψη. Μόνο που εμείς παραμείναμε το ίδιο φτωχοί, όπως και πριν. Θυμήθηκα τη ΔΕΗ. Έτσι μετράει την αγοραστική μας δύναμη, δικαιολογώντας την αύξηση των τιμολογίων. Την κρίση θα την πληρώσουμε πάλι εμείς. Γι’ αυτό κρατείστε σε απόσταση τους λεφτάδες. Η εγγύτης πληρώνετε ακριβά…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Για τη 12χρονη του Κολωνού και τα παιδιά της ανάγκης

  ΑΡΧΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ ΚΟΣΜΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΌΣ [   Γιώργος X. Παπασωτηρίου   /   Ελλάδα   / 21.03.24 ] Η 12χρονη του Κολωνού και τα ανήλ...