Παρασκευή 22 Μαΐου 2009

Τρομο-πολιτική

Αλήθεια ή ψεύδος; Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα; Αυτά είναι τα διλήμματα που επιχειρούν να επιβάλλουν τα δύο κόμματα εξουσίας, οικειοποιούμενα τον θετικό όρο και αποδίδοντας τον αρνητικό στους αντιπάλους. Αλλά μένουν «Κουφοί, ακίνητοι οι Αγίοι καθώς και οι τάφοι»(Σολωμός) γιατί όσο λέει την αλήθεια ο ένας άλλο τόσο σοσιαλιστής είναι ο άλλος. Κατάφεραν, όμως, να ασχοληθούμε μαζί τους, παραποιώντας ο ένας το λόγο του άλλου. Κανείς δεν αναγνωρίζει τη σχετικότητα της δικής του αλήθειας, κανείς μες στην απολυτότητά του δεν αισθάνεται ένοχος, κανείς δεν αισθάνεται την ανάγκη να αποδώσει μια κάποια δικαιοσύνη στον αντίπαλο, αναγκαία προϋπόθεση για έναν μελλοντικό διάλογο. Αυτό δεν είναι πόλωση, αλλά βραχυκύκλωμα κενότητας, έκρηξη φυγής από την πραγματική πολιτική, από τις θέσεις για τα πραγματικά προβλήματα, οι οποίες είναι παγκοίνως γνωστό ότι δεν είναι ριζικά διαφορετικές. Γι’ αυτό η διαφορετικότητα επιχειρείται να συσταθεί με πομπώδεις βερμπαλισμούς, κλισέ και ατάκες, ό,τι δηλαδή είναι ο λαϊκισμός. Έτσι, ο καθένας γίνεται ενσαρκωτής του απόλυτου καλού, ενώ ο άλλος μεταβάλλεται στο απόλυτο κακό. Μέσω αυτής της τακτικής ο καθένας προσπαθεί να τρομάξει τους ψηφοφόρους του επισείοντας τα –πραγματικά ή επινοημένα- τρομοκρατικά, ψευδή ή βάρβαρα χαρακτηριστικά του άλλου. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, όμως, η πολιτική γίνεται μία μεταπολιτική, που δεν έχει καμία σχέση με την πολιτική, καθώς αποσκοπεί σε «μια τρομαγμένη σύμπραξη τρομαγμένων ανθρώπων»(Ζίζεκ). Ο φόβος είναι η κινητήρια αρχή αυτής της μεταπολιτικής: φόβος των βαρβάρων-μεταναστών, φόβος της εγκληματικότητας, φόβος της ανεργίας, φόβος του λουκέτου, φόβος ακόμη και της άρνησης του πολιτικώς ορθού καθωσπρεπισμού. Η ιδιότυπη αυτή τρομοκρατία στο όνομα της «κομματικής συσπείρωσης» υπηρετείται το ίδιο καλά τόσο από τις αυθεντίες του κυνισμού (της απόλυτης σχετικοποίησης και της απροσδιοριστίας) όσο και από τις αυθεντίες της μανιχαϊκής ηθικής, που δημηγορούν από τον τηλεοπτικό άμβωνα ή δραματοποιούν-σκηνοθετούν το «καλό και το κακό», διαμορφώνοντας την κοινή γνώμη, δίκην θυμάτων που συναινούν στο βιασμό τους.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Για τη 12χρονη του Κολωνού και τα παιδιά της ανάγκης

  ΑΡΧΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ ΚΟΣΜΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΌΣ [   Γιώργος X. Παπασωτηρίου   /   Ελλάδα   / 21.03.24 ] Η 12χρονη του Κολωνού και τα ανήλ...